Vlaams parlementslid Katrien Schryvers is tevreden met de wijzigingen aan de regelgeving op de begraafplaatsen en de lijkbezorging. Schryvers schreef de voorbije jaren al drie conceptnota’s over het thema en was initiatiefnemer van verschillende decreetswijzigingen ter zake, zoals de natuurbegraafplaatsen of het recht dat ouders enkele jaren geleden kregen om hun ongeboren kindje te begraven of te cremeren, ongeacht de duur van de zwangerschap. Iedereen heeft recht op een waardig afscheid. Wanneer mensen denken aan of bezig zijn met afscheid nemen, willen ze daar steeds vaker een persoonlijke toets aan geven. Het beleid moet daarop inspelen, want die persoonlijke invulling helpt nabestaande in het verwerken van hun verdriet. Daarnaast speelt hoe langer hoe meer het ecologische aspect een rol bij de keuze voor de lijkbezorging en een laatste rustplaats. Het is dan ook een goede zaak dat de bestaande regelgeving onder de loep werd genomen en zal worden geactualiseerd.
Schryvers wijst erop dat veel van de elementen die de Vlaamse regering besliste door haar al werden aangebracht in haar parlementair werk. Zo formuleerde ze in haar meest recente conceptnota al de voorstellen tot concessies op urnenvelden, tot de mogelijkheid om in de laatste wilsbeschikking de wens op te nemen om je lichaam na overlijden aan de wetenschap te schenken, en tot het inrichtingen van crematoria als zuiver technische entiteiten, dus zonder de verplichting in het voorzien van urnenvelden, strooiweiden en columbaria. Ook het versoepelen en verduidelijken van de modaliteiten omtrent het vervoer van stoffelijk overschot had Schryvers eerder al gevraagd.
De mogelijkheid die Katrien Schryvers enkele jaren geleden via een voorstel van decreet creëerde om assen uit te strooien of te begraven in een biologische afbreekbare urne in een daarvoor aangeduid stukje natuur, de zogenaamde natuurbegraafplaatsen, komen duidelijk tegemoet aan een vraag. “Ik blijf erop aandringen om de aanleg van zulke natuurbegraafplaatsen verder aan te moedigen en te faciliteren”, zegt Schryvers, “In mijn eigen gemeente Zoersel heb ik gemerkt dat heel wat mensen hier voor kiezen en dat een laatste rustplaats in de natuur heel helend kan zijn.”
“Met de voorliggende aanpassingen van het decreet wordt tegemoetgekomen aan een aantal vragen en dat is goed,” gaat Schryvers verder, “Ook de volgende periode zullen we een aantal maatschappelijke en technische evoluties goed moeten opvolgen.” Ze verwijst daarbij onder meer naar het mogelijk maken van nieuwe vormen van lijkbezorging, zoals bijvoorbeeld resomatie, eens de technische mogelijkheden daarvoor op punt staan en de milieu-impact ervan aanvaardbaar is of de verdunning van het sociaal weefsel, waardoor steeds vaker gesignaleerd wordt dat mensen sterven in eenzaamheid en er niemand initiatief neemt voor de lijkbezorging. “Want een waardig afscheid en het tegemoetkomen aan de wens van de overledene en de familie, dat zijn we als maatschappij aan de mensen verplicht”, besluit het parlementslid.